• Boek 7 Artikel 600 (7:600 BW)

    Bewaarneming

    1. Bewaarneming is de overeenkomst waarbij de ene partij, de bewaarnemer, zich tegenover de andere partij, de bewaargever, verbindt, een zaak die de bewaargever hem toevertrouwt of zal toevertrouwen, te bewaren en terug te geven.

    Toelichting

    Wat is bewaarneming?

    Bewaarneming is een overeenkomst waarbij de ene partij, de bewaarnemer, zich tegenover de andere partij, de bewaargever, verbindt, een zaak voor de bewaargever te bewaren. De belangrijkste verplichtingen: om de  zaak te bewaren, tijdens deze bewaring de zorg van een goed bewaarder te betrachten en de verplichting de zaak terug te geven.

    Bewaarneming

    In het dagelijks leven komt het regelmatig voor, denk bijvoorbeeld aan een jas die (verplicht) wordt afgegeven bij de garderobe of auto’s en caravans die tijdens het winterseizoen in een loods worden gestald. Een overeenkomst van bewaarneming komt tot stand doordat de een de ander vraagt een zaak voor hem of haar te bewaren en de ander het aanbod accepteert.

    Bij de overeenkomst van bewaarneming is essentieel dat de bewaarnemer verplicht is dezelfde zaak terug te geven. De overeenkomst ziet niet op het gebruiken van de zaak, zoals bijvoorbeeld een huurovereenkomst, maar juist op bewaren. Bij bewaarneming geldt een zwaardere aansprakelijkheid, verantwoordelijkheid en zorgplicht dan bij bijvoorbeeld een huurovereenkomst. Op de bewaarnemer rust de verplichting om na het einde van de overeenkomst de zaak weer in goede staat terug te geven.

    In de wet staat dat de bewaarneming een overeenkomst is waarbij de bewaarnemer, zich tegenover de bewaargever verbindt een bepaalde zaak die de bewaargever hem toevertrouwd, te bewaren en terug te geven. Wanneer hiervan sprake is wordt de bewaarnemer houder van de zaak voor de bewaargever. De bewaargever hoeft geen eigenaar van de zaak te zijn.

    Aansprakelijkheid

    Wanneer de zaak beschadigd of verloren raakt, is de bewaarnemer aansprakelijk wanneer hij niet de zorg heeft betracht die in redelijkheid van hem mag worden verwacht, tenzij uitdrukkelijk anders is afgesproken.